evin üstü

См. также в других словарях:

• küm — I (Astara, Lənkəran, Masallı) evin üstü ◊ Küm bağlamağ – evin üstünü düzəltmək. – Ev tikmişəm, qalıb küm bağlamağı (Lənkəran) II (Cəlilabad) baramaqurdu bəsləmək üçün qarğıdan hörülmüş üstüörtülü yer. – Biz kümdə qurd saxlayırıx ◊ Küm götürmax… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

• açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• xonça — is. Şirniyyat, meyvə və s. yeməli və ya başqa hədiyyələr qoyulmuş bəzəkli podnos, tabaq və s. Yüzlərlə gözəl cariyələr əllərində əlvan yeməklər dolu xonçalar içəri daxil oldu. M. S. O.. Bir tərəfdə Aslan bəy qabağında bir neçə xonça oturmuş, Əsəd …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• taxtapuş — is. <fars.> Şifer və s. vurmaq üçün evin və b. tikilinin damında taxtadan qurulan çardaq. // Üstü şifer, dəmir və s. ilə örtülmüş dam. Narın çiskin sıxlaşmış dumanın arasından ələnir, taxtapuşların qırmızı borularından sızqa sızqa süzülürdü …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• arka — is. 1) Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı Evin arkasında bahçe var. 2) Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi Çocuğun arkası ağrıyormuş. 3) Geri kalan bölüm, kısım Masalın arkası. Yazının arkası. 4) Art, peş 5) Otururken… …   Çağatay Osmanlı Sözlük

• ard — is. 1. Arxa, dal. Yükü ardına almaq. Ardına (ardınca) düşmək – dalınca düşmək, izləmək. Pul ardına düşmək. Ovçu tülkünün ardına düşdü. İş ardına düşmək. 2. Bir şeyin arxa, dal tərəfi, gerisi, geri tərəfdə olan yer. Evin ardı. Dəyirmanın ardı… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• çevrilmək — 1. məch. Başqa hala salınmaq, başqa şəklə salınmaq, döndərilmək. O başını yellədib bir ah çəkdi dərindən, «Ah» alova çevrilib saçıldı gözlərindən. B. V.. 2. t siz. Tez tez bir haldan başqa hala keçmək. Su donaraq buza çevrilmişdir. – Radium… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• kürsü — is. <ər.> 1. Yanları və söykənəcəyi olmayan stul; kətil. Kürsüdə oturmaq. – Xəstənin yanındakı kürsünün üstündə oturan mülayim bir həkim fısıltı ilə danışırdı. H. N.. Dünən əl çalındı bir sənətkara; Bir kürsü qulunun rəngi dəyişdi. M. Araz …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• lampa — is. <fr.> 1. Müxtəlif növ və quruluşlu, işıq verən cihaz. Neft lampası. Onluq lampa. Şarlı lampa. – <Murad> əlini qoltuq cibinə salıb dəfələrlə oxuduğu məktubu aldı. Lampa işığında təkrar oxumağa başladı. S. H.. Evin ortasında… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

• libassız — sif. və zərf Paltarsız. Neçə vaxtdan sonra işin üstü açıldı. Həqiqətən bir seyid qızı haman günü məşədinin evinə libassız əyləşibmiş, o da məşədinin öz arvadı imiş. Ə. H …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti